A day to remember… 17/2 [MINISTRY]

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Ani­mosi­ti­som­i­na” — MINISTRY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2003
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Sanc­tu­ary
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Al Jour­gensen, Paul Barker
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, key­boards, κιθάρες – Al Jour­gensen
Μπάσο, κιθάρες, φωνητικά, pro­gram­ming – Paul Bark­er

Η κυκλοφορία του “Dark side of the spoon” ήταν πολύ οριακή για την ύπαρξη των MINISTRY. Μπορεί να έφτασαν σε ένα ακόμη συνθετικό peak, αλλά οι πωλήσεις ήταν αδίστακτες κι έτσι ο κολοσσός της Warn­er άφησε τους Jourgensen/Barker χωρίς δισκογραφική στέγη. Εν τέλει κατέληξαν στη (βραχύβια όπως αποδείχθηκε) Sanc­tu­ary, αλλά τα χρόνια περνούσαν και δεν μπορούσαν να αρκεστούν μόνο σε συλλογές και live albums.

Μέχρι να υλοποιηθεί το “Ani­mosi­ti­ti­som­i­na”, o Jour­gensen ήταν βουτηγμένος μέχρι πάνω στις παντός είδους καταχρήσεις, ενώ είχε και δύο near death expe­ri­ences, μία από υπερβολική δόση και μία από τσίμπημα δηλητηριώδους αράχνης. Η απόφαση να μπει σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης ήταν μονόδρομος και έτσι, για πρώτη και τελευταία φορά, άφησε τις τύχες των MINISTRY στο μέχρι τότε alter ego του Paul Bark­er. Με τον οποίο ήταν σε συνεχείς καβγάδες ήδη από την προηγούμενη δεκαετία…

Όπως εύκολα καταλαβαίνετε, το “Ani­mosi­ti­som­i­na” είναι το πιο Bark­er stu­dio album των MINISTRY, που έμελλε να ήταν και το τελευταίο πριν την αποχώρησή του. Κάτι βέβαια που δεν είναι απαραίτητα κακό, καθώς ο ήχος είναι συνέχεια αυτού που έκανε γνωστούς τους MINISTRY στα late 80s/early 90s, από την άλλη όμως η στασιμότητα και τα αρκετά fillers που υπάρχουν, αφήνουν ανάμεικτες εντυπώσεις. Η ανάμειξη του main­man είναι εδώ ελάχιστη και υπάρχει διάχυτο το αίσθημα της βιασύνης (ίσως και της αγγαρείας). Αυτό βέβαια δεν αναιρεί το γεγονός ότι και εδώ υπάρχουν αναλαμπές MINISTRY μεγαλείου, όπως τα “Unsung”, “Lock­box” και “Impos­si­ble”.

Το μόνο σίγουρο ήταν ότι, αν ήθελε ο Jour­gensen να συνεχίσει την ύπαρξη του συγκροτήματος του, έπρεπε να παρθούν ακόμη πιο γενναίες αποφάσεις. Πέρα λοιπόν από τη σωματική του αποτοξίνωση, έπρεπε να αποκτήσει και νέα κίνητρα για μουσική. Και αυτό θα φαίνονταν μόλις ένα χρόνο μετά, όπου θα αλλάξει άρδην ο ήχος, έχοντας δίπλα του ως συνοδοιπόρο τον εξίσου σπουδαίο Mike Scaccia…

Did you know that:

• Το “The light pours out of me” που ανοίγει τη δεύτερη πλευρά, είναι διασκευή μέσα από το ντεμπούτο album των MAGAZINE “The real life”, πίσω στο 1978. Μιλάμε για ένα all-star post punk σχήμα από το Man­ches­ter, που δημιουργήθηκε από τον Howard Devo­to (ex-BUZ­ZCOCKS), με τέσσερα albums σε τέσσερα χρόνια (συν ένα αποτυχημένο reunion). Από τις τάξεις τους ξεπήδησαν σπουδαίοι μουσικοί όπως οι Bar­ry Adam­son (THE BIRTHDAY PARTY, THE BAD SEEDS), John McGeoch (Siouxsie & THE BANSHEES), Mar­tin Jack­son (SWING OUT SISTER), Dave For­mu­la (VISAGE) και πολλοί ακόμη.
• Αν και τα “Piss” και “Ani­mos­i­ty” προορίζονταν ως sin­gles, οι απογοητευτικές πωλήσεις του album ώθησαν τη Sanc­tu­ary να μην προβεί στην κοπή τους.
• Για να καταλάβετε το μέγεθος της αντιπάθειας που τρέφει ο Jour­gensen στο “Ani­mosi­ti­ti­som­i­na”, αρκεί να αναφερθεί ότι πλην της παραπάνω διασκευής, κανένα άλλο τραγούδι δεν έχει παιχτεί επί σκηνής μέχρι και σήμερα…

Γιώργος Κόης