A day to remember… 3/3 [THUNDER]

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ : “Shoot­ing at the sun” — THUNDER
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ : 2003
ΕΤΑΙΡΕΙΑ : STC Record­ings / Frontiers
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ : Luke Morley
ΣΥΝΘΕΣΗ :
Dan­ny Bowes – φωνή
Chris Childs – μπάσο 
Luke Mor­ley – κιθάρα
Ben Matthews  – κιθάρα
Gar­ry James – τύμπανα

Υπάρχουν κάποιες στιγμές στην πορεία ενός ανθρώπου που είναι τόσο καθοριστικές για το μέλλον του. Αντίστοιχα, το ίδιο συμβαίνει και σε ένα συγκρότημα, όπως οι THUNDER, που το 2003, έκαναν ένα μεγάλο βήμα, κυκλοφορόντας το “Shoot­ing at the sun”, για διάφορους λόγους. Βλέπετε, κατ’ αρχάς, είχαν ανακοινώσει την διάλυση του συγκροτήματος μόλις 2 χρόνια νωρίτερα. Επίσης αυτός είναι ο πρώτος δίσκος τους, από την δική τους δισκογραφική εταιρία. Παράλληλα, για πρώτη φορά, η κυκλοφορία τους θα ήταν πρώτα σε ψηφιακή μορφή στις 3 Μαρτίου, ενώ λίγες ημέρες μετά θα έβγαινε στην Ιαπωνία και έναν ολόκληρο μήνα αργότερα στην Ευρώπη. Πιο άξιος αναφοράς λόγος, είναι σχετικά με την μουσική τους κατεύθυνση. Το “Shoot­ing at the sun”, σηματοδοτεί μια διαφορετική τροχιά για τους Βρετανούς.

Ας πάρουμε τα πράγματα με μια σειρά όμως. Αν και κατάφεραν να επιβιώσουν την πιο δύσκολη δεκαετία του hard rock, δηλαδή τα 90s, με τέσσερεις δουλειές, η πτωτική τους πορεία στο εμπορικό μέρος και οι δυσκολίες που έβρισκαν μπροστά τους, τους είχαν κουράσει. Άλλωστε οι THUNDER ήταν από τους καλλιτέχνες που είχαν μάθει σε επιτυχίες με τα δυο πρώτα τους άλμπουμ, όμως τα τρία που ακολούθησαν φανέρωναν μια κούραση. Λες και δεν είχαν την ίδια ευχαρίστηση στη δημιουργία τους. Αυτό, σε συνάρτηση με την αποστροφή του ευρύτερου κοινού από το κλασικό hard rock και η θέλησή τους να αποκοπούν από οποιοδήποτε άλλο συμβόλαιο που είχαν, τους οδήγησαν στην απόφαση να το διαλύσουν.

Ο Luke Mor­ley, ανέκαθεν ο κύριος συνθέτης στο συγκρότημα, δεν σταμάτησε ποτέ να γράφει. To 2002, αν δεν κάνω λάθος, μαζί με τον Dan­ny Bowes, έβγαλαν το “Mov­ing swift­ly along”, δίνοντας κάποια σημάδια «ζωής», αλλά αποπροσανατολίζοντας τους πιστούς. Έτσι όταν ανακοίνωσαν το έκτο τους άλμπουμ ως THUNDER, υπήρξε ένας ενθουσιασμός στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και μια δόση απορίας για το τι μουσικό ύφος θα είχε.

Ακόμα και σήμερα, 20 ολόκληρα χρόνια μετά, το άκουσμα των 11 τραγουδιών, με γεμίζει χαμόγελο. Φανερώνει ένα συγκρότημα που το ευχαριστιέται, που περνάει καλά, που γουστάρει να παίζει αυτή την μουσική. Αν είχαν κάτι να αποδείξουν το 2003, αυτό ήταν το ότι δεν υπήρχε λόγος να σταματήσουν με το προηγούμενο, το “Giv­ing the game away”.

Δίχως να αναλύσουμε το κάθε τραγούδι του δίσκου, υπάρχουν πολλά παραδείγματα που αποδεικνείουν την θετική ενέργεια της παρέας, που πλέον μετρούσε 15 χρόνια μαζί. Όμορφα ρεφραίν, ταξίδι από blues, boo­gie, ακουστικά μέχι πιο δυνατό hard rock και φοβερά ριφ, που δίνουν και παίρνουν σε όλο το άλμπουμ. Κάποια τραγούδια με έντονο χιούμορ (“Some­body get me a spin doc­tor”, “Los­er”), άλλα με κοινωνικά θέματα (“The pimp and the whore”) κι άλλα που ασχολούνται με σχέσεις (“A lover, not a friend”). Στο άλμπουμ, το οποίο είναι δομημένο, πιστά σε βάσεις του Βρετανικού ήχου, υπάρχει διάχυτη μια αύρα Αμερικανιάς, με ιδέες ώριμες και καλογραμμένες. Βέβαια, όταν ακούς και το εναρκτήριο “Los­er” ταξιδεύεις στις πρώτες τους, πιο ανέμελες και άκρως πιασάρικες ημέρες τους, όπως και στο πιο funky “Everybody’s laughing”

Η φωνή του Dan­ny, δεν είναι απλά καλοδιατηρημένη, στα 43 του πλέον, αλλά απίστευτα καθαρή, γεμάτη και τόσο εύκολα αναγνωρίσιμη. Τους είδα σε απανωτές συναυλίες εκείνη την εποχή και πραγματικά ο τυπάς, ακουγόταν «καμπάνα». Αξιοθαύμαστος τραγουδιστής, με πάθος, θέρμη και εύρος στο λαρύγγι του.

Το “Shoot­ing at the sun”, είναι ένα από τα καλύτερα άλμπουμ των THUNDER και μετά από άπερια ακούσματα στα 20 χρόνια ύπαρξής του, εύκολα το υπογράφω, παρά τις πολλές δισκογραφικές δουλειές τους που έχω ευχαριστηθεί.

Did you know that:

• Πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ, το συγκρότημα έκανε εμφανίσεις ως μέρος του Mon­sters of rock, μαζί με τον ALICE COOPER και τους THE QUIREBOYS, ανακοινώνοντας έτσι την επαναδραστηριοποίησή τους.
• Μια κυκλοφορία, το ΕΡ “Back for the crack”, με 4 τραγούδια, βγήκε στα τέλη του 2002 και μάλιστα εξαντλήθηκε αστραπιαία
• To “Los­er” κατάφερε να πουλήσει αρκετά καλά για την εποχή και να σκαρφαλώσει στα charts, όμως δεν έπιασε με τίποτα τις επιτυχίες του παρελθόντος.

Γιώργος “Los­er” Κουκουλάκης