A day to remember… 6/4 [MONSTER MAGNET]

ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Super­judge” – MONSTER MAGNET
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1993
ΕΤΑΙΡΙΑ: A&M
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Dave Wyn­dorf
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Dave Wyn­dorf — Κιθάρα φωνή
Ed Mundell — Κιθάρα 
Joe Calan­dra — Μπάσο 
Jon Kleiman — Τύμπανα 

Είναι 6 Απριλίου του 1993. Oι ΝIRVANA απολαμβάνουν την κορυφή και οι ALICE IN CHAINS παινεύονται ως το next big thing. Mέσα από την οπιοειδή φουρτούνα του 90s grunge, ένας κερασφόρος θεός με τη μορφή ταύρου αναδύεται από τα κύματα και αρχίζει να κερνάει αναλογικά 70s ρίγη μπολιασμένα με ψυχοτρόπες ουσίες και μαριχουάνα. 

Και κάπως έτσι ο άρχοντας του διαστήματος Dave Wyn­dorf κατάφερε να καταδικάσει τον ήλιο και να τον κλείσει σε ένα κλουβί για τιμωρία. 

Έχοντας ήδη διανύσει μίλια περπατώντας επάνω στη σπονδυλική στήλη του Θεού ο main­man των MONSTER MAGNET μετά το πρώτο full length album, “Spine Of God” αποφασίζει να πάει ένα βήμα παρά πέρα τον ήχο του συγκροτήματος. Από την obscure ψυχεδέλεια του “Cyclop’s rev­o­lu­tion” που ξεκινάει το δίσκο και το SAB­BATHικό “Twin Earth” που ακολουθεί, καταλαβαίνεις ότι εδώ ο Space Lord είναι αποφασισμένος να γκαζώσει ακόμα περισσότερο τις 70s επιρροές του χωρίς κανένα έλεος. 

Το “Super­judge”, το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, ξεκινάει και καταλαβαίνεις ότι αρχίζεις να κατεβαίνεις σε μια σπείρα δίχως τέλος η οποία τελικά οδηγεί στα ουράνια. Ο ίδιος θα το αποκαλούσε Space Rock όμως με αυτό το κομμάτι ορίζεται ξαφνικά ο όρος STONER METAL. Aργός, γκρουβάτος ρυθμός, αλητεία στα φωνητικά, χάσιμο στις κιθάρες και ένα ριφ που η επανάληψή του σε ανεβάζει στο βουνό των χόρτων μέχρι να μπει το τελικό κλείσιμο τσίτα και να σε εκτοξεύσει. Well, GOD DAMN! 

Ο δίσκος είναι όλος ένα ταξίδι που περνάει από δυσπρόσιτες βουνοκορφές από τραχιά riff, μέχρι πεδιάδες στρωμένες με χάπια και ακουστικές μελαγχολικές μελωδίες, ερήμους που αντηχούν ανατολίτικα ηχοχρώματα ινδικού σιτάρ και σόλο ενός χαοτικού νου. 

Ο Dave Wyn­dorf έχει αναλάβει για άλλη μια φορά την παραγωγή και προσπαθεί να χωρέσει μέσα σε μία ώρα παρά κάτι όλες τις χιλιετίες που ταλανίζουν την προσωπικότητά του. 

Συνοδοιπόρος του σε αυτό το ταξίδι για πρώτη φορά ο Ed Mundell. Μια προσωπικότητα ορόσημο για το εν λόγω ιδίωμα (έλα ρε ATOMIC BITXHWAX) που έβαλε τη σφραγίδα του σε μεγάλες επιτυχίες των MONSTER MAGNET. 

Στη διασκευή του “Evil”, ενός παλιού blues κομματιού, που πατάει πάνω σε μια άλλη διασκευή των CACTUS αλλά και στο brain­storm των HAWKWIND, καταλαβαίνεις τα θεμέλια που πατάνε οι MONSTER MAGNET για να οικοδομήσουν το μνημείο που λέγεται Ston­er Rock – Ston­er Met­al. Σε αυτό το οικοδόμημα το “Super­Judge” είναι το κλιμακοστάσιο που σε οδηγεί στην κορυφή. Αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε και τους KYUSS που ένα χρόνο μετά εκτόξευσαν το “Wel­come to Sky Valley”. 

Ο ήχος του “Super­judge” μπορεί να είναι τραχύς και ακόμα αδούλευτος σε σχέση με το έπος, “Dopes to infin­i­ty” που ακολούθησε. Δεν είναι τυχαίο που η εμπορική του επιτυχία ήταν περιορισμένη λόγω της προαναφερθείσας Grunge φουρτούνας που τα κατάπινε όλα χωρίς να αφήνει ιδιαίτερο χώρο για μια ατσαλωμένη αναβίωση του ψυχεδελικού Space Rock. Kι όμως κάπου εκεί στη γωνίτσα τους οι μάγκες γνώριζαν ότι είχαν έρθει για να μείνουν και άφηναν χωρίς άγχος δαχτυλίδια καπνού που ανέβαιναν στα σύννεφα σαν μαύρα μπαλόνια. 

Άρης Λάμπος