BLAZE BAYLEY — ABSOLVA: IRON MAIDEN XXV Anniversary Tour (Gagarin 205, 12/11/2022)

Blaze Bay­ley — Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ. Με κεφαλαία γράμματα. Αυτή είναι η πρώτη φράση που μου έρχεται στο μυαλό λίγες ώρες μετά το μεγάλο live του Βρετανού πρώην τραγουδιστή των IRON MAIDEN Blaze Bay­ley στο ασφυκτικά γεμάτο κόσμο Gagarin 205. Ναι, δεν διαβάσατε λάθος: ο Blaze Bay­ley εν έτει 2022 κατάφερε και γέμισε κάθε γωνία του Αθηναϊκού club, με την απροσδόκητα μεγάλη προσέλευση κόσμου να αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις των τελευταίων ετών σε συναυλιακό δρώμενο της πρωτεύουσας και όχι μόνο. Όπως δήλωσε και ο ίδιος από μικροφώνου, η βραδιά αυτή αποτελεί για τον ίδιο το αποτέλεσμα μιας μεγάλης διαδρομής, όχι μόνο χιλιομετρικά, αλλά και στο ταξίδι του χρόνου. Απόλυτα σωστά τα λες Blaze. Γιατί αν για παράδειγμα είχες σταματήσει να ασχολείσαι με τη μουσική το 2000 ή το 2010 ή ακόμα και το πρόσφατο 2018, δεν θα είχες γευτεί την τεράστια χαρά να αντικρίσεις αυτό το θέαμα στο Gagarin 205 με όλο το κοινό να φωνάζει το όνομα σου ρυθμικά, σε εναλλαγές με το σύνθημα «είναι τρελός ο καραφλός». Γιατί με τη στάση σου, απέδειξες ότι στη ζωή πέρα από την αντικειμενική αξία ή την τύχη, τεράστια σημασία έχει και ένας… X‑Factor: η πίστη σε αυτό που κάνεις. Και αυτό το στοιχείο το είχε ο Blaze Bay­ley στον ανώτατο βαθμό εδώ και χρόνια. 

Η βραδιά ξεκίνησε με την μπάντα των ABSOLVA, οι οποίοι, εκτός από spe­cial guests του tour παίζοντας δικά τους τραγούδια, αποτελούν εδώ και αρκετό καιρό τα μέλη του προσωπικού σχήματος του Blaze Bay­ley έχοντας διπλό ρόλο. Έπαιξαν ένα ωραιότατο σετ βρετανικού heavy met­al που ακούγεται ισόποσα μοντέρνο και παραδοσιακό, όπως ακριβώς δηλαδή και οι προσωπικοί δίσκοι του Blaze μετά την καριέρα του στους IRON MAIDEN. Ο τραγουδιστής/κιθαρίστας Chris Apple­ton ξεσήκωσε το κοινό με τον επικοινωνιακό του χαρακτήρα, ο αδερφός του (και έτερος κιθαρίστας) Luke ήταν σε μεγάλα κέφια καθ’ όλη την διάρκεια της βραδιάς και το rhythm sec­tion McNee/Schramm απέδωσε αξιοπρεπώς τα κομμάτια των ABSOLVA. Το σετ τους ήταν ό,τι έπρεπε για να ζεσταθεί η ατμόσφαιρα, κακά τα ψέματα όμως, το κοινό που γέμισε το Gagarin είχε έρθει για να ακούσει το κυρίως πιάτο της βραδιάς…

…που δεν είναι άλλο, από τις επετειακές εκτελέσεις κομματιών των δύο πιο αμφιλεγόμενων albums (“X‑Factor”, “Vir­tu­al XI”) της ιστορίας του μεγαλύτερου heavy met­al group όλων των εποχών, των IRON MAIDEN. Δεν έχει νόημα να αναφερθούμε εδώ στις περιστάσεις υπό τις οποίες (δεν) λειτούργησε το πείραμα “Blaze Bay­ley — Τραγουδιστής των Iron Maid­en”, εξάλλου στο ROCK HARD υπάρχουν ειδικότερα άρθρα όπως και συνέντευξη του ίδιου του Blaze, να προσθέσω απλά εδώ την προσωπική μου γνώμη: για ένα μέρος των οπαδών της γενιάς μου που έζησε τους δύο αυτούς δίσκους ως τα πρώτα Maid­en albums που κυκλοφόρησαν την περίοδο που πρωτοήρθαμε σε επαφή με τo met­al, οι κυκλοφορίες αυτές έχουν προστιθέμενη συναισθηματική αξία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος του κοινού που είδα στο Gagarin ανήκει ακριβώς σε αυτή τη γενιά. Θεωρώ πως ανεξάρτητα από τις γνώμες αν ταιριάζει η φωνή του Blaze στους IRON MAIDEN ή όχι, συνθετικά το “X‑Factor” και κυρίως το “Vir­tu­al XI” περιέχουν περισσότερα καλά τραγούδια από 1–2 post reunion albums (ορίστε, το είπα!)

Το ξεκίνημα με “Lord of the Flies” μέσα σε γενικότερη αποθέωση έδωσε το σύνθημα για το τι θα ακολουθούσε, στο έπος “Sign of the Cross” ο πανζουρλισμός ανέβηκε ένα ακόμα επίπεδο, ενώ ο κόσμος έδειξε να θυμάται και το “Judge­ment of Heav­en” τιμώντας το κομμάτι. Ακολούθησε η τριάδα κομματιών από τη solo καριέρα του Blaze (“War with­in me”, “Pull Your­self Up” και “War­rior”), στη διάρκεια της οποίας αν και η ατμόσφαιρα ηρέμησε αρκετά, το κοινό στο τέλος κάθε κομματιού συνέχιζε να χειροκροτά και να δίνει θετική ενέργεια στον Blaze. Επάνοδος στην Maid­en δισκογραφία με “For­tunes of War” (ξανά χαμός) και φτάνουμε αισίως στο πρώτο high­light της βραδιάς, το “Virus” που αποκαταστάθηκε ιστορικά ‑καθώς δεν έχει παιχτεί ποτέ live από τους Maid­en- με φοβερή συμμετοχή του κοινού κυρίως από το μεσαίο σημείο και μετά, στο άσμα αυτό που εν μέσω καραντίνας έγινε αρκετά δημοφιλές. Μεγάλη και η ατάκα του Blaze που συνόδευσε το εν λόγω τραγούδι.

Αποκατάστασης συνέχεια με το “When Two Worlds Col­lide” σε εξαιρετική εκτέλεση και πάλι με το κοινό να συμμετέχει πολύ ενεργά, πριν από δύο back to back high­lights ακόμη: “The Clans­man”, ίσως το καλύτερο τραγούδι της εποχής Blaze στους Maid­en, με σαρωτική συμμετοχή του κόσμου και την έκπληξη με το “Como estais ami­gos” με όλο το Gagarin να επίσης να τραγουδά με τον Blaze. Στο σημείο αυτό να πω ότι οι αντιδράσεις του κόσμου δεν ήταν απλά σαν να έχουν τους IRON MAIDEN της εποχής Blaze μπροστά τους, αλλά περισσότερο σαν να ζουν την περιοδεία για το Fear of the Dark ή κάποιο από τα ιστορικά tours των 80s! Και δεν μιλάμε για 200–300 άτομα αλλά για το σύνολο σχεδόν του Gagarin που όλοι ξέρουμε πόσο κόσμο χωράει. Η βραδιά συνεχίζεται με μια υπερβολικά γρήγορη εκτέλεση του “Man on the Edge” (έπρεπε ένα κλικ πιο αργό), για να συνεχιστεί με ιαχές και γενικότερο par­ty κλίμα στο άκουσμα του “Future­al” το οποίο έλαβε αντιδράσεις επιπέδου “Troop­er” ή “Aces High”. Και εκεί που έλεγες ότι τα έχεις δει όλα αυτό το βράδυ, η μπάντα βγαίνει για encore με το “The Angel and the Gam­bler” σε μια short­ened rock n roll εκτέλεση η οποία ανέδειξε το τραγούδι χωρίς τις αχρείαστες 100 φορές επανάληψης του ρεφρέν της stu­dio ver­sion. Πριν κλείσουμε, να αναφερθούμε σε μια σημαντική λεπτομέρεια: υπήρξε μια στιγμή που θα μπορούσε να στραβώσουν όλα, όταν κάτι απροσδιόριστο πετάχτηκε πάνω στη σκηνή από τις μπροστινές σειρές, και αν είδα καλά, πέτυχε τον Blaze. Σε αντίθεση με μια αντίστοιχη κατάσταση στo live των Maid­en το καλοκαίρι στο ΟΑΚΑ, όπου ο Bruce Dick­in­son αντέδρασε όπως αντέδρασε (δεν κρίνω) για το καπνογόνο, ο Blaze σαν προετοιμασμένος από καιρό έκανε σαν να μην έγινε τίποτα. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε καθώς το κλίμα του live παρέμεινε εορταστικό-αποθεωτικό μέχρι το τέλος με τον κόσμο να συμμετέχει διαρκώς.

Τα γεγονότα μίλησαν από μόνα τους το βράδυ του Σαββάτου 12 Νοεμβρίου 2022 στο Gagarin 205: ο Blaze Bay­ley βρέθηκε στην πιο μεγάλη βραδιά της καριέρας του εν Ελλάδι, απολαμβάνοντας μεγαλεία που ούτε με τους Maid­en στα 90s δεν είχε ζήσει στη χώρα μας, καθώς τότε υπήρχαν και πολλοί στραβωμένοι από την φυγή Bruce σε αντίθεση με τώρα. Σίγουρα το show αυτό αποτελεί και ένα από τα παγκόσμια career high­lights για τον ίδιο, μια πέρα για πέρα δίκαιη ανταμοιβή για όλη την επίμονη και επίπονη προσπάθεια του να παραμείνει ενεργός στο χώρο έχοντας περάσει από χίλια κύματα. Για όλους εμάς ήταν η καλύτερη ίσως ευκαιρία να ζήσουμε από κοντά ίσως το πιο ιδιαίτερο κομμάτι της ιστορίας των IRON MAIDEN.

Δημήτρης Μελίδης
Φωτογραφίες: Πέτρος Καραλής