STRATOVARIUS interview (Timo Kotipelto)

“Sur­vival of the fittest”

Πέρασε αρκετός χρόνος από τότε που κάναμε τη συνέντευξη με τον Timo Kotipel­to, τραγουδιστή των STRATOVARIUS. Αυτό δεν αλλάζει όμως το γεγονός ότι το “Sur­vive” είναι ένας από τους καλύτερους pow­er met­al δίσκους που ακούσαμε φέτος και μία κουβέντα με τον συμπαθέστατο Timo, έχει πάντα πολλά να δώσει. Διαβάστε και δείτε, λοιπόν, τα πολλά κι ενδιαφέροντα που ειπώθηκαν σε μία συνέντευξη, περισσότερο σαν φιλική κουβέντα.

Καλησπέρα παιδιά, μοιάζουν όλα σαν να είναι μια νέα αρχή πια νομίζω. Ξαναβλέπουμε μπάντες, φίλους, κάνουμε shows ξανά… κάπως σα να επανέρχεται η ζωή στη μουσική…
Είναι λίγο παράξενο όντως, σαν να ξεκινά πραγματικά ξανά η ζωή τουλάχιστον όσον αφορά την μουσική βιομηχανία, τις συναυλίες, τα φεστιβάλ, την οργάνωση γενικά γύρω απ’ όλα αυτά που έχουν να κάνουν με την ζωή της οποιαδήποτε μπάντας. Είχαμε κάνει ένα show εδώ στην Φιλανδία τον περασμένο Δεκέμβριο με τον Jani Liimatainen, αλλά και ακόμα μια συναυλία τον Μάϊο με την μπάντα, μετα ένα φεστιβάλ και όλα έχουν ξεκινήσει από την αρχή. Είναι αστείο λίγο γιατί και οι ίδιοι οι μουσικοί μετα από δυο χρόνια όλοι έχουμε βγει λίγο εκτός, με την έννοια ότι βγήκαμε από την ρουτίνα μας για δυο χρόνια και πρέπει να τα σκεφτούμε όλα πάλι από την αρχή, τον εξοπλισμό μας, μην ξεχάσουμε τα πράγματα που πρέπει να έχουμε μαζί μας.. Το ξεκίνημα ήταν λίγο δύσκολο, αλλά ξέρεις μετά όλα πηγαίνουν μόνο τους ουσιαστικά για μπάντες που έχουν φυσικά την εμπειρία από περιοδείες, φεστιβάλ κλπ..

Ένιωσες σαν να ξεκινούσες από την αρχή;
Ήταν λίγο αγχωτικό, με την έννοια μην ξεχάσεις λεπτομέρειες που κάνουν την διαφορά όμως. Από θέματα εξοπλισμού μέχρι τα πιο μικρά προσωπικά αντικείμενα που κάνουν την ζωή σου πιο εύκολη όταν είσαι στον δρόμο. Από μια άποψη είμαστε τυχεροί γιατί δουλεύουμε με τους ίδιους ανθρώπους που δουλεύαμε και πριν την πανδημία κι έτσι δεν χρειάζεται να ξεκινήσουμε ξανά από το μηδέν. Άλλες μπάντες όμως έχουν πρόβλημα, γιατί κάποιοι άνθρωποι αναγκάστηκαν να αλλάξουν δουλειά επειδή η μουσική βιομηχανία δεν λειτουργούσε και είχαν υποχρεώσεις οι οποίες τους ανάγκασαν να κοιτάξουν σε άλλους τομείς προκειμένου να μπορούν να τις καλύψουν. Ευτυχώς για εμάς, δεν αντιμετωπίσαμε τέτοιο θέμα και οι διάφοροι συνεργάτες μας είναι ξανά μαζί μας, κάτι που κάνει όλη αυτή την διαδικασία πιο απλή και πιο εύκολη.

Κατά την διάρκεια της πανδημίας δεν σκεφτήκατε να κάνετε κάποια live stream­ing shows;
H αλήθεια είναι πως μας το ζήτησαν, αλλά το ένα θέμα για το οποίο αρνηθήκαμε είναι ότι δεν ζούμε όλοι στην Φινλανδία, αυτό όμως με κάποιο καλό προγραμματισμό θα το ξεπερνούσαμε. Το βασικό όμως θέμα είναι πως είχαμε δει πολλά live stream­ing shows από άλλες μπάντες και πραγματικά δεν είναι το ίδιο, δεν υπάρχει αυτό το συναυλιακό συναίσθημα στην πραγματικότητα. Σίγουρα, να είμαι ειλικρινής, χάσαμε κάποια χρήματα, αλλά δεν ήταν όμως αυτό που θέλαμε επί της ουσίας να κάνουμε ως συγκρότημα. Θέλουμε να παίζουμε πραγματικά live shows και όχι μπροστά σε κάμερες. Εγώ έκανα μόνο ένα ακουστικό show τέτοιου είδους. Τα ακουστικά show, δεν έχουν την ένταση μιας rock συναυλίας και ταιριάζουν καλύτερα σε μια τέτοια διαδικασία, αλλά και αυτό το έκανα μόνο μια φορά και τέλος. Χωρίς το feed­back από το κοινό σε μια συναυλία είναι κάτι ουσιαστικά πολύ διαδικαστικό και άχρωμο… Γι’ αυτό και αποφασίσαμε ότι δε θέλαμε να το κάνουμε..

Βέβαια υπάρχει ένα μεγάλο κενό από το προηγούμενο σας άλμπουμ το 2015, μέχρι σήμερα που κυκλοφορείτε το “Sur­vive”. Η πανδημία είναι σαφώς μια δικαιολογία, αλλά και επτά χρόνια είναι μεγάλο χρονικό διάστημα.. Μια συλλογή μόνο στο ενδιάμεσο κυκλοφορήσατε.
Έχεις απόλυτο δίκιο Σάκη, αν σκεφτείς ότι κάποτε οι STRATOVARIUS σχεδόν κάθε χρόνο είχαν νέο άλμπουμ. Όταν λοιπόν κυκλοφόρησε το “Neme­sis” στο 2015, κάναμε περιοδεία, κάναμε πολλά shows ξεχωριστά. Κατόπιν η δισκογραφική μας εταιρία περίμενε να βγάλουμε ένα νέο άλμπουμ, όπως ήταν φυσικό, αλλά είχαμε μόνο τρία νέα τραγούδια κι έτσι αποφασίσαμε να κάνουμε νέες ενορχηστρώσεις σε παλαιότερα, πράγμα που και αυτό χρειάστηκε αρκετούς μήνες για να γίνει. Γενικά σαν συγκρότημα δεν λειτουργούμε με το να μπούμε στο στούντιο για μια εβδομάδα και να γράψουμε ξαφνικά ένα ολόκληρο άλμπουμ. Δεν είμαστε έτσι. Επίσης είπαμε στην εταιρία μας, ότι αυτά τα τρία τραγούδια που είχαμε εκείνη την περίοδο έτοιμα, δεν τα θεωρήσουμε τόσο ικανοποιητικά ώστε να τα έχουμε σε ένα κανονικό στούντιο άλμπουμ, για διαφόρους λόγους. Χρειαζόμασταν έξτρα χρόνο για να δουλέψουμε σωστά και να βγει μια δουλειά που να είναι καλή και να ικανοποιεί την μπάντα και φυσικά και τους οπαδούς μας. Θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει σαφώς νωρίτερα, με τον Matias (Kupi­ainen, κιθαρίστας) και τον Jens (Johans­son, πληκτράς) από το 2020 ήμασταν εδώ στο στούντιο μου και προχωρούσαμε, αλλά μετά τον Covid όπως ξέρεις τα πάντα πήγαν πίσω, δεν υπήρχαν πτήσεις, δεν ήταν εύκολο να βρεθούμε. Βέβαια πάντα στην ιστορίας της μπάντας ποτέ δεν ήμασταν όλοι μαζί στο στούντιο να δουλέψουμε, ακόμα και με τον Timo Tolk­ki, όταν ήταν μαζί μας, πάντα αυτός έγραφε την μουσική, την έστελνε στους υπόλοιπους και δουλεύαμε πάνω σε αυτή ο καθένας ξεχωριστά, αλλά χωρίς να προτείνουμε ή να αλλάζουμε κάτι.. Αυτή την φορά όμως θέλαμε να βρεθούμε όλοι μαζί και να προχωρήσουμε τα τραγούδια των οποίων είχαμε ήδη τη βασική μορφή αλλά έπρεπε όπως καταλαβαίνεις σε συγκεκριμένες στιγμές όταν έφτασε η στιγμή, εγώ ο Jens, ο Lau­ri, ο Matias, θα ήμασταν όλοι μαζί και θα προχωρούσαμε, κάτι που δεν ήταν δυνατόν να συμβεί αυτή τη φορά. Και αυτή είναι η πιο βασική διαφορά του “Sur­vive” με ότι άλλο έχουμε κάνει στο παρελθόν ως μπάντα. Ότι θέλαμε να δουλέψουμε όλοι μαζί. Να ακολουθήσουμε λοιπόν, μια νέα διαδικασία όπως αυτή που είχαν και οι πιο πολλές μπάντες στα 70s, στα 80s κλπ, να είναι όλοι μαζί όταν γραφούν νέα μουσική. Ήταν πολύ σπουδαίο και πολύ δημιουργικό για εμένα το ότι βρεθήκαμε όλο μαζί δουλέψαμε πάνω στις ιδέες μας και ήταν μια διαδικασία διαδραστική. Ειδικά για εμένα που είμαι τραγουδιστής είναι πολύ σημαντικό αυτό, καθώς είχα χρόνο να δουλέψω πιο πολύ επάνω στους στίχους. Έγραψα μελωδίες και στίχους με πολύ ηρεμία γιατί εν αντιθέσει με ότι γίνονταν πιο παλιά που έγραφα επάνω σε έτοιμες μελωδίες, τώρα είχα την δυνατότητα αν κάτι δεν μου ταίριαζε σωστά να μπορώ να έχω τον χρόνο να προσαρμόσω τους στίχους, να τους αλλάξω ή να αλλάξουν οι μελωδίες ώστε να ταιριάζει καλύτερα το θέμα με την μουσική.

Μα το είχες επισημάνει και πιο παλιά αυτό, ειδικά όταν είχες μιλήσει ότι λίγο πριν πάρουν τελικά μορφή τα τραγούδια αντιλαμβανόσασταν ότι οι στίχοι έπρεπε να αλλαχτούν, ή να γραφτούν από την αρχή προκειμένου να υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα σε αυτούς και την μουσική ή ότι όταν έρχονταν οι στίχοι σε εσένα λίγο πριν μπεις να ηχογραφήσεις, έπρεπε να κάτσεις να τους προσαρμόσεις ή να τους αλλάξεις σε μεγάλο βαθμό..
Πάρα πολύ συχνά συνέβαινε αυτό πιο παλιά και να πως την αλήθεια μας έχει συμβεί και με αυτό το line up, που μου έχουν έρθει οι στίχοι για ένα τραγούδι ακριβώς πριν μπω στο στούντιο να κάνω τα φωνητικά και βλέπω ότι δεν είναι αρκετά καλοί… Οπότε κάθισα και το δούλεψα το τραγούδι από την αρχή σχεδόν. Φυσικά υπήρχαν demo lyrics πιο πριν, αλλά αυτά άλλαξαν τελευταία στιγμή και όντως χρειάστηκε να ξοδέψω μερικές ώρες για να μπορέσω να «δέσω» τις μελωδίες του τραγουδιού με τους στίχους και να ταιριάξουν. Ακριβώς αυτό είναι κάτι το οποίο αυτή τη φορά το αποφύγαμε με τον τρόπο που δουλέψαμε.

Υπήρξε κάποιο dead­line από την Ear­Mu­sic προκειμένου να κυκλοφορήσει το άλμπουμ;
Η αλήθεια είναι πως τον περασμένο Ιανουάριο χάσαμε το πρώτο μας dead­line, γιατί για διαφόρους λόγους μέσα και έξω από τη μπάντα δεν ήμασταν έτοιμοι. Κάποιος συνεργάτης μας, εκτός μπάντας, νόσησε και όλα πήγαν πίσω τρείς εβδομάδες εξαιτίας του και χάσαμε αρκετό χρόνο εκεί, ως προς την ημερομηνία που είχαμε ορίσει. Κατόπιν όλα πήγαν πίσω, το mas­ter­ing καθυστέρησε, χάθηκε και ο Φεβρουάριος και ξεκίνησε μια αλυσίδα από καθυστερήσεις και φυσικά στην εταιρία δεν μπορούσαμε να δώσουμε πάρα μόνο το τελικό προϊόν και όχι κάποια πρώιμη μορφή του. Είχαν περάσει επτά χρόνια και δεν θα δίναμε κάτι πρόχειρο να κυκλοφορήσει.

Στο παρελθόν έχεις δηλώσει, ότι κάποια από τα τραγούδια που έχεις ερμηνεύσει με την μπάντα, δεν σου άρεσαν. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν ήταν καλά τραγούδια, απλά εσένα δεν σου άρεσαν. Θέλεις να μας πεις για ποια μιλούσες συγκεκριμένα;
Σαφώς και υπάρχουν τραγούδια που δεν μου αρέσουν 100% γιατί πίστευα ότι θα μπορούσαν να δουλευτούν πιο πολύ. Ακόμα και ολόκληρα άλμπουμ θα μπορούσαν να είναι καλύτερα. Πάντα προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατόν. Κάποιες φορές το πετυχαίνεις κάποιες φορές όχι, η αλήθεια να λέγεται. Ρώτησέ με ξανά σε πέντε χρόνια, αλλά νομίζω ότι το “Sur­vive” είναι το καλύτερο άλμπουμ που έχουμε κάνει τα τελευταία είκοσι χρόνια. Πιστεύω πραγματικά ότι κάποια από τα πιο πρόσφατα άλμπουμ μας, είναι καλά, αλλά θα μπορούσαν να ήταν και ακόμα καλύτερα, επίσης αυτό που πολύς κόσμος αποκαλεί “The black album” δεν είμαι τρελός οπαδός του.

Ποιο εννοείς ως “The black album”;
Το ομώνυμο του 2005, ήταν ένα δύσκολο άλμπουμ, θα μπορούσε σαφώς όμως να ήταν πιο καλό.

Νομίζω αυτό είναι πασιφανές, πραγματικά το συγκεκριμένο δεν έχει πολλούς οπαδούς. Αλλά φυσικά και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε δεν ήταν και οι πιο ιδανικές θα λέγαμε. Από την άλλη όμως αν το καλοσκεφτείς, εάν δεν το είχατε κυκλοφορήσει, μπορεί και να μην είχατε επιστρέψει ποτέ ως συγκρότημα.
Είναι μια πιθανότητα, σαφώς. Δεν ξέρουμε τι θα είχε γίνει…

Ας γυρίσουμε στο “Sur­vive” όμως. Το “Bro­ken” είναι ένα αρκετά διαφορετικό τραγούδια σε σχέση με τον ήχο της μπάντας. Έχει πολλά σημεία μοντέρνου prog, αν είχε και διαφορετική παραγωγή θα μπορούσε να είναι ακόμα και τραγούδι των GOJIRA…
Είναι τραγούδι κυρίως του Matias, και ναι είναι αρκετά πιο μοντέρνο το ύφος του. Ο Matias πραγματικά είναι ένας μουσικός που έχει πιο heavy και πιο μοντέρνα ακούσματα γενικά, Μάλλον έχει τις δικιές του επιρροές το συγκεκριμένο τραγούδι, αλλά επειδή δεν είμαι εξομοιωμένος με την μουσική των GOJIRA, μάλλον δεν είμαι και ο πλέον κατάλληλος να σου απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Βέβαια θα συμφωνήσω ότι δεν είναι ένα τυπικό pow­er met­al τραγούδι στο γνωστό ύφος των STRATOVARIUS. Θα σου πω επίσης ότι από την άποψη των στίχων γενικά διαφοροποιούμαστε από το τυπικό στυλ του pow­er met­al, και δεν μιλάμε για δράκους, πολέμους, βασιλιάδες κλπ.. Το συγκεκριμένο έχει ως θέμα το πόσο δύναμη έχουμε δώσει στην καθημερινότητα μας στην τεχνολογία και το ότι έχουμε φτάσει να εξαρτάται το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μας από αυτή και τα κομπιούτερ. Γενικά στο “Sur­vive” θα διακρίνεις και πιο σκληρές στιγμές στην μουσική μας, αλλά πάντοτε έχουμε τις γνωστές μελωδίες μας.

Μιλώντας για pow­er met­al, είναι φανερό ότι δεν είναι ως ιδίωμα τόσο δημοφιλές όσο ήταν στα 90s, αλλά κατά κάποιο τρόπο οι STRATOVARIUS ίσως και να είναι πιο δημοφιλείς από ότι τότε..
Δεν το ξέρω αυτό να είμαι ειλικρινής, εννοώ εάν σήμερα είμαστε πιο δημοφιλείς από τότε. Ίσως το γεγονός ότι έχουμε ένα leg­end sta­tus ας πούμε, να έχει βοηθήσει το συγκρότημα να έχει φτάσει μέχρι εδώ σήμερα. Μετα από όλα αυτά τα γνωστά προβλήματα που είχαμε μέχρι το 2010, δουλέψαμε σκληρά να μπορέσουμε να επανέλθουμε σε ένα υψηλό επίπεδο, φτιάξαμε νέα άλμπουμ, κάναμε περιοδείες, ήταν μια αργή αλλά σταθερή διαδικασία για εμάς.. Γενικά νομίζω έχουμε μείνει όχι πολλές μπάντες στο pow­er metal.. .

Στις συναυλίες σας, έχεις προσέξει εάν έρχονται άνθρωποι πιο μικρής ηλικίας ή το κοινό είναι ηλικιακά σταθερό και οπαδοί που έρχονταν από παλιά; Γιατί αν δεν προσελκύει και νέους οπαδούς το pow­er σε λίγο καιρό μοιραία θα εξαφανιστεί..
Στην Φιλανδία που παίξαμε σχετικά πρόσφατα, το κοινό ήταν νεανικό. Αλλά μόνο σε ένα φεστιβάλ έχουμε παίξει τα τελευταία δυόμιση χρόνια, οπότε είναι λίγο δύσκολοι να απαντήσω ή να έχω μια εικόνα πραγματική. Εδώ πάντως βλέπεις οικογένειες με τα παιδιά τους, ελπίζω να το συναντήσουμε και αλλού!

Τα άλμπουμ σας γενικά συνηθίζετε να τα κλείνετε με ένα μεγάλο και επικό τραγούδι. Αυτή τη φορά έχετε το “Voice of thun­der”, τι ιδιαίτερο έχει; Άλλοι διαλέγουν με τέτοια τραγούδια να ξεκινάνε τα άλμπουμ τους..
Καλή ερώτηση.. Εμένα μου είναι κάπως περίεργο να ξεκινά ένα άλμπουμ με εικοσάλεπτο ή δεκάλεπτο τραγούδι και τα υπόλοιπα μετα να είναι τρία ή τέσσερα λεπτά. Για κάποιους δεν υπάρχει σειρά τραγουδιών αφού το ακούν από το Spo­ti­fy ή mp3 ή οτιδήποτε άλλο. Υπάρχουν όμως και οι hard­core fans που θα αγοράσουν το φυσικό προϊόν και για αυτούς η σειρά των τραγουδιών έχει σημασία. Για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι τραγούδια όπως το “Voice of thun­der” πρέπει να είναι στο τέλος, ή προς το τέλος της κάθε μας κυκλοφορίας.

Ο τίτλος του άλμπουμ, να υποθέσω ότι έχει να κάνει με την πανδημία;
Έχει διπλό νόημα, καταρχήν πως και υπό ποιες προϋποθέσεις μπορεί η ανθρωπότητα στο σύνολο της να επιβιώσει. Το δεύτερο έχει να κάνει με τους STRATOVARIUS και το ότι ως συγκρότημα καταφέραμε να επιβιώσουμε και να συνεχίζουμε. Σκέφτομαι πόσες μπάντες ήταν μαζί μας όταν στα 90s ξεκινήσαμε μαζί, και πόσες από όλες αυτές υπάρχουν μέχρι τώρα που μιλάμε. Φυσικά υπάρχουν αρκετές αλλά πάρα πολλές άλλες που δεν κατάφεραν να φτάσουν μέχρι εδώ. Εμείς και τα ups and downs που είχαμε καταφέραμε να επιβιώσουμε όμως.. Το ομώνυμο τραγούδι, μιλάει φυσικά για την επιβίωση ενός προσώπου, αλλά ως τίτλος του άλμπουμ είναι διαφορετικό το νόημα του.

Αφού ανάφερες τα ups and downs της μπάντας, για εσένα, ποια είναι τα πιο σημαντικά άλμπουμ σας, αλλά και ποια τα αγαπημένα σου; Άλλο το ένα άλλο το άλλο, έτσι;
Το “Episode” σίγουρα είναι σημαντικό καθώς ο Jens είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται στην μπάντα, ακολούθως το “Visions” μας βάζει για τα καλά στον χάρτη και έχει μεγάλη ανταπόκριση η μπάντα, κάνουμε πιο μεγάλες περιοδείες, με το “Infi­nite” κάνουμε ακόμα πιο μεγάλες περιοδείες, μετά ήταν πιο περίεργες οι εποχές. Ελπίζω ο κόσμος να εκτιμήσει το “Sur­vive” και να το βάλει τόσο ψηλά όσο τα άλμπουμ που ανέφερα, όπως είπα το θεωρώ πως είναι ότι καλύτερο έχουμε κυκλοφορήσει τα τελευταία είκοσι χρόνια, αυτό νιώθω τώρα που μιλάμε..

Γενικά νομίζω είναι σωστό ο κάθε καλλιτέχνης να έχει αυτό το συναίσθημα, ότι αυτό που κάνει, αυτό που δίνει στους οπαδούς, είναι το καλύτερο που μπορεί. Αλλιώς τι νόημα θα είχε;
Έχει δίκιο, θα μπορούσαμε να κάνουμε περιοδείες παίζοντας μόνο τα πιο γνωστά τραγούδια μας και αυτό θα ήταν όλο. Δεν θα θέλαμε όμως κάτι τέτοιο ως μουσικοί. Θα ήταν μια εύκολη λύση και για κάποιο χρονικό διάστημα και αρκετά αποδοτική θα μπορούσα να πω. Θα μπορούσαμε επίσης να κάνουμε anniver­sary tours συνέχεια για το ένα ή το άλλο άλμπουμ. Γιατί να συνθέσουμε νέα τραγούδια και να κάνουμε τόσο κόπο; Αλλά όχι, ως συγκρότημα δεν λειτουργούμε έτσι. Είμαστε δημιουργικοί.

Τα τελευταία χρόνια έχεις συνεργαστεί πολύ με τον Jani Liimatainen, σε πολλά επίπεδα. Ποσό διαφορετικό είναι να δουλεύεις μαζί του σε σχέση με τους STRATOVARIUS και πως και δεν μπήκε ποτέ στη μπάντα;
Πρώτα από όλα να σου πω ότι ο Jani είναι ένας από τους πιο καλούς μου φίλους. Από το 2009 ξεκινήσαμε να κάνουμε μαζί ακουστικά shows, μετά κάναμε τους CAIN’S OFFERING με εξαιρετικά καλό υλικό που είχε γράψει. Είναι πολύ καλός συνθέτης, κιθαρίστας και επίσης τραγουδά εξαιρετικά, έχει κάνει και τα δεύτερα φωνητικά στα άλμπουμ των STRATOVARIUS. O Matias από την άλλη είναι πολύ σοβαρό κομμάτι του συγκροτήματος, κάνει την μίξη, την παραγωγή και παίζει φυσικά πολύ καλά. Είναι φανταστικός σε ότι κάνει.

Δεν σκέφτηκες ποτέ να μπει και αυτός στην μπάντα;
Βασικά ποτέ δεν συζητήσαμε μια τέτοια επιλογή με τον Jani γιατί ουσιαστικά όταν αρχίσαμε να δουλεύουμε μαζί, ήδη ο Matias είχε έρθει στους STRATOVARIUS και είναι ένας gui­tar hero.

Δεν είναι στην σκέψη σου ένα ακόμα Kotipel­to προσωπικό άλμπουμ;
Χμ.. πότε ήταν; Το 2007 ήταν το τελευταίο, έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε. Αυτά τα άλμπουμ τα έκανα για να μπορέσω να εκφράσω και εγώ τις δικιές μου συνθέσεις γιατί όπως είπαμε με τους STRATOVARIUS λειτουργούσε αλλιώς το πράμα και όλα ήταν συνθέσεις του Timo. Τώρα αυτό δεν ισχύει πια εδώ και πολλά χρόνια, αλλά από την άλλη σκέφτομαι που είναι πολύ δουλειά και πολύς κόπος να έμπαινα πάλι σε μια τέτοια διαδικασία, να συνθέσω να γράψω, να βρω στούντιο, τους μουσικούς, να μιλήσω με εταιρίες, ότι χρειάζεται γενικά… Δεν έχω τον χρόνο αυτή τη στιγμή… Αλλά εάν είναι σαν STRATOVARIUS να βγάλουμε νέο άλμπουμ σε άλλα επτά χρόνια.. τότε θα το σκεφτώ σοβαρά χαχαχαχα…

Πριν ένα χρόνο το Timo Tolk­ki έβγαλε μια μακροσκελή ανακοίνωση με την οποία ζήτησε συγνώμη προσωπικά από σένα. Ποια είναι σήμερα τα συναισθήματα σου για αυτόν σήμερα;
Είμαι οκ μαζί του, δεν έχουμε πια βέβαια επαφές να πω την αλήθεια, αλλά δεν υπάρχει πλέον πρόβλημα όπως παλιά. Ο Jani πριν περίπου έναν μήνα μίλησε μαζί του, νομίζω βρίσκεται κάπου στην Λατινική Αμερική για συναυλίες ο Timo με κάποιες local bands. Δεν υπάρχει πλέον κάτι άσχημο να πω, του εύχομαι μέσα από την καρδιά μου ότι καλύτερο! Είναι πολύ ταλαντούχος μουσικός, μπορεί να συνθέσει ένα ολόκληρο άλμπουμ μόνος του σε μια εβδομάδα, και θα ήθελα να τον δω να με μια σταθερή μπάντα να κάνει άλμπουμ, περιοδείες κλπ… Ήταν πολύ ευγενική και σωστή κίνηση να ζητήσει συγνώμη..

Έχοντας μιλήσει μαζί του σχετικά και μάλιστα πολλές ώρες, είμαι σίγουρος πως την εννοούσε. Δεν υπάρχει η πιθανότητα έστω για ένα show στην Φιλανδία, για παράδειγμα, να τον είχατε στην σκηνή για μερικά τραγούδια;
Δεν λέω ότι δεν πρόκειται να συμβεί, μα πιο πολύ εξαρτάται από εκείνον και την πάθησή του, που εξαιτίας της έχει τα πάνω και τα κάτω της η συμπεριφορά του, το αντιμετωπίζει όμως πια νομίζω με πολύ σωστό τρόπο. Δεν λέω λοιπόν, ότι αποκλείεται να συμβεί στο μέλλον, αλλά λέω ότι δεν πρόκειται να συμβεί τώρα που έχουμε ένα νέο άλμπουμ και θα περιοδεύσουμε για αυτό.

Κλείνοντας την κουβέντα μας, θα ανακαλέσω στη μνήμη μας τις καταπληκτικές στιγμές που έχουμε ζήσει μαζί πριν πολλά χρόνια σε εκείνες τις τρομακτικές συναυλίες σας στο Ρόδον..
Ω.. ναι.. τις θυμάμαι! Ήταν κάτι το εκπληκτικό! Ανεπανάληπτα show τότε.. ο κόσμος ήταν τόσο φανταστικός! Πολύ θα ήθελα να επαναληφθεί μια τέτοια ατμόσφαιρα ξανά όταν θα είμαστε πάλι μαζί σας στην Ελλάδα!

Σάκης Φράγκος
Απομαγνητοφώνηση: Δημήτρης Σειρηνάκης
Pho­tos by Jar­mo Katila